اسکار عاشق گذراندن وقت در جنگل بود.این فرار او از شلوغی و شلوغی زندگی شهری بود.او اغلب به پیاده‌روی می‌رفت و مسیرهای پیاده‌روی را کاوش می‌کرد و همیشه مراقب بود که محیط را آنطور که می‌دانست ترک کند.بنابراین، هنگامی که او یک لیوان پلاستیکی دور ریختنی را در کف جنگل کشف کرد، بسیار ناامید شد.
در ابتدا، اسکار وسوسه شد که فنجان را بردارد و با خود ببرد تا به درستی از بین برود.اما بعد فکری به ذهنش خطور کرد: چه می شد اگرلیوان های پلاستیکی یکبار مصرفآیا آنقدر بد نبودند که همه آنها را می ساختند؟او تمام استدلال ها را علیه آنها شنیده بود - آنها برای محیط زیست مضر بودند، دهه ها طول کشید تا تجزیه شوند، و آنها سهم عمده ای در آلودگی داشتند.اما اگر ماجرا جنبه دیگری داشت چه؟
اسکار تصمیم گرفت در مورد لیوان های پلاستیکی یکبار مصرف تحقیق کند.طولی نکشید که او متوجه شد که این فنجان ها نیز فواید خود را دارند.یکی، آنها فوق العاده راحت بودند.آنها تقریباً در همه جا یافت می شدند، از کافی شاپ ها گرفته تا فروشگاه های رفاهی، و برای افرادی که در حال حرکت هستند عالی بودند.آنها همچنین مقرون به صرفه بودند و آنها را برای همه در دسترس قرار می داد.
اما در مورد اثرات زیست محیطی چطور؟اسکار عمیق‌تر شد و دریافت که راه‌هایی برای کاهش اثرات منفی لیوان‌های پلاستیکی یکبار مصرف وجود دارد.به عنوان مثال، بسیاری از شرکت ها اکنون لیوان های ساخته شده از مواد بازیافتی را تولید می کردند.دیگران در حال ساخت فنجان های قابل کمپوست بودند که بسیار سریعتر از فنجان های پلاستیکی سنتی تجزیه می شوند.
اسکار مسلح به این دانش، به پیاده روی خود ادامه داد.همانطور که راه می رفت، متوجه تعداد بیشتری فنجان پلاستیکی دور ریخته شده در کف جنگل شد.اما به جای احساس عصبانیت یا ناامیدی، فرصتی را دید.اگر می توانست این فنجان ها را جمع کند و خودش آنها را بازیافت کند چه می شد؟او می تواند تفاوتی ایجاد کند، یک فنجان در یک زمان.
و بدین ترتیب، اسکار ماموریت خود را آغاز کرد.او هر لیوان پلاستیکی یکبار مصرفی را که پیدا می کرد برداشت و با خود حمل کرد.وقتی به خانه برگشت، آنها را بر اساس نوع دسته بندی کرد و به مرکز بازیافت برد.این یک ژست کوچک بود، اما احساس خوبی در او ایجاد کرد که بداند او نقش خود را برای کمک به محیط زیست انجام می دهد.
در ادامه این ماموریت، اسکار نیز شروع به انتشار اخباری در مورد مزایای لیوان های پلاستیکی یکبار مصرف کرد.او با دوستان و خانواده اش صحبت کرد و آموخته هایش را به اشتراک گذاشت.او حتی یک پست وبلاگی در مورد آن نوشت که در فضای مجازی مورد توجه قرار گرفت.
در نهایت اسکار متوجه شد که لیوان های پلاستیکی یکبار مصرف هم بد نیستند.بله، آنها نقاط ضعف خود را داشتند، اما مزایای خود را نیز داشتند.و با کمی تلاش و آگاهی می توان تاثیر منفی آنها را به حداقل رساند.وقتی به جنگل نگاه می کرد، احساس امیدواری کرد.او می‌دانست که می‌تواند تغییر ایجاد کند و دیگران نیز می‌توانند.
زمان ارسال: مه-15-2023